Genoeg geld in Zim!

Hallo dan maar weer,

Nu in Zimbabwe, om precies te zijn bij de Victoria watervallen.

Een kleine update:

grensovergang was een makkie, natuurlijk werden er allerlei vreemde vragen gesteld over verzekeringen etc. maar als je dan zegt dat alle nummers die de truck heeft onder motorkap zitten en als ze die willen zien, ze er zelf onder moeten kruipen. Houden ze het wel voor gezien.

De president van Zimbabwe heeft er de afgelopen jaren er een mooi zooitje van gemaakt. Hij heeft duizenden dakloos gemaakt, door zomaar huizen met buldozers plat te gooien en de Zim-dollar is haast niets meer waard.

In Harare naar een camping gegaan, maar alles was super leeg. Er komen tegenwoordig nog maar drie busmaatschappijen door Harare. Niet echt een vrolijke boel dus daar. De aanliggende kroeg was wel een bezienswaardigheid; alle witte Zimbabweanen komen al vanaf een uurtje of vijf daar hun portie alcohol en sigaretten halen. Leek net een Freak-show, de 1 nog lelijker dan de andere. Na zoveel jaar bij elkaar in 1 hok mag je wel van inteelt spreken. Een wiskey cola kost maar acht euro cent en je snapt dus wel dat er hevig werd geconsumeerd.

Op de camping hebben we ook ons geld gewisseld. Het geld werd gebracht in een grote tas. 1 dollar is meer waard dan 200.000 zimdollar. Dus we lopen met stapels geld op zak. De regering heeft nu bearer checks laten drukken, want die oude biljetten die ik vier jaar geleden nog heb gebruikt zijn nu minder waard dan wc-papier.

Nog een lift gekregen van een oud mevrouwtje. Ze vertelde dat haar man zijn hele leven had gewerkt en omdat de inflatie zo hoog is, is het pensioen dat hij elke maand krijgt evenveel waard als twee broden. Nu moeten ze werken totdat ze niet meer kunnen, dan huisje verkopen en leven in de auto. Wel zielig.

In Harare naar een grote supermarkt gegaan. Daar werd ik in de supermarkt aangesproken door drie beveiligingsagenten en drie militairen met super geweren hangend over hun schouders. Ze hadden een probleem. Eerst dacht ik dat ze het niet leuk vonden dat ik met een voetbal hoog zat te houden tussen de schappen. Dat was niet het geval. Ze verwarden me met Paul. Hij had namelijk een lege portomonnee gevonden en deze bij een hulpdesk afgegeven. Nu waren ze naar hem op zoek want ze vonden dat hij misschien wel het geld eruit gehaald zou kunnen hebben. Ze hadden zijn paspoort al afgepakt en wilden hem naar het politie bureau brengen voor een 'ondervraging' gelukkig bracht onze reisleidster de helpende hand en kon ervoor zorgen dat ze hem met rust lieten. Gelukkig was ik het niet. Zo zie je maar ook in Afrika wordt eerlijkheid niet altijd gewaardeerd.

Gisteren gegeten in Boma's een restaurant in een wildpark waar je ook wild kunt eten; dus wrattenzwijn, eland, krokodil en struisvogel stonden o.a. op het menu. Het was eten zoveel je kon dus ik heb extra mijn best gedaan. in het daarbij behorende hotel koste een overnachting 300 dollar, dus wel een drankje daar gedaan, maar daarna helaas weer terug naar onze camping. Verbazingwekkend hoeveel mensen er daar nog verbleven. Want voor de rest is het hier in het vroeger zo drukke stadje vrij rustig.

De afgelopen dagen erg moe, eerst dachten we nog aan malaria maar de bloedtest die ik heb laten doen wees negatief uit. Toch stop ik met het nemen van de malaria tabletten. Heel vaak komt uit de test een negatief resultaat terwijl je het toch hebt. Nu ik stop met het nemen van de tabletten word ik vanzelf de aankomende dagen wel ziek, als ik tenminste malaria heb. We zien wel. Tot nu toe denk ik dat het weer de welbekende uitdroging is. Ben nu elke dag minimaal acht liter water naar binnen klokken om mijn achterstand weer goed te maken.

Morgen ga ik de waterval van zowel de Zimbabwe kant als aan de Zambia kant bekijken.
Je hoort de waterval al op vele kilometers afstand en je ziet hem al van vijftien kilometer, zoveel mist komt er vanaf. We worden morgen dus ook gegarandeerd kletternat.

Het gaat iedereen goed.
Groetjes