Wilde honden in South Luangwa

Hallo dan maar weer,

heb een paar minuutjes om iets te tikken.
Zit nu voor een paar uurtjes in Lusaka, we zijn op doorreis om morgen de grens over te steken naar Zimbabwe.

Niet veel spectaculair nieuws, De game-drives in South Luangwa waren schitterend. De eerste drie keer niet echt veel nieuwe dingen gezien, maar het blijft toch steeds weer erg leuk om de dieren van dichtbij te zien en ook al zie je ze vaker, het is toch altijd weer anders.
De laatste game-drive kregen we vlak voor zonsondergang via de radio te horen dat er verderop Wilde honden waren gezien. De zonsondergang maar gelaten wat het was en alle dieren die we tijdens de super race naar de honden toe maar links laten liggen. Om wilde honden te zien moet je namelijk erg veel geluk hebben en zijn zeer sterk met uitsterven bedreigd. Maar wij hadden geluk. (Ik deed deze game-drive samen met Bram, de rest had niet zoveel zin). Twintig stuks waren aan het spelen, rondrennen en ouwehoeren, we bleven er ongeveer een half uurtje bij en toen besloten we om er vandoor te gaan om ze zodoende niet te storen voor hun jacht. Fantastische ervaring en een super Highlight!!!!!!!!!!!

Op de camping was het zeer aangenaam om daar te verblijven. Genieten van lekker eten en naast de de rivier waar je de hele tijd nijlpaarden en krokodillen kon zien. Ik had het geluk dat ik in een super luxe huisje kon slapen. 's Avonds kwam er altijd een olifant langs het huisje op zoek naar voedsel. Wel even opppassen maar een fantastisch gezicht.

Een meisje uit de groep had de pech dat een of andere vlieg het nodig vond om eitjes onder haar teennagel te leggen. Ze liep al een paar weken met een opgezwollen teen, maar had niet in de gaten dat het dat zou kunnen zijn. Nat onze reisleidster ging haar nagel open knippen en daar lagen ze dan; in een mooi zakje vele eitjes. erg grappig.

Het eten wat de groepsleden maken voor het diner is vaak erg leker, maar het lijkt er op dat de engelsen een beetje heimwee naar huis krijgen. Bijna elke keer staat er weer zo'n curry op de tafel. 1 keer is grappig, maar nog steeds niet lekker. Nu het steeds weer terug komt is het niet erg grappig meer.

Onderweg valt er weer genoeg te zien; Gisteren kwamen we langs een boerenveldje en daar waren allemaal mannetjes in oranje pakjes het veld aan het bewerken. Bleken het de bajes klanten te zijn. Echt 'old school'.
De wegen zijn hier in Zambia uitstekend, denk je dat je eindelijk snel kunt reizen maar dan hebben ze er overal ontelbare snelheidsbumpers ingebracht zodat het nog niet echt opschiet. Wel een heel gehobbel achterin de truck als Brendan onze chauffeur soms de hobbels te snel neemt.

Je ziet hier onderweg ook weer genoeg slagers, het vlees hangt in de schaduw te wachten op eventuele klanten. Je moet niet kijken op een vliegje meer of minder natuurlijk.

De truck heeft genoeg te lijden van de moeilijke wegen. Op de weg naar South Luangwa braken we de voorste schokbreker, verloren we bijna weer een reservewiel. Brak de zijraam van Brendan en op het laatst donderde de hele watertank onder de truck vandaan. Nog een paar weekjes moet hij het uithouden, we hopen op het beste.

Nu hier in Lusaka alle boodschappen doen omdat in Zimbabwe waarschijnlijk weinig te krijgen valt. Sowieso moeten we genoeg diesel op voorraad hebben want de diesel is daar op de bon.

Ik moet gaan, de groetjes allemaal!!!