Carnaval!!!

Hallo allemaal,

carnaval is hier begonnen, we zitten nu in Olinda (Brazilië) en het lijkt al aardig op een gekkenhuis. Grote gesponsorde wagens met daarop veel dansende mensen. Ook op de wagen een bandje die de welbekende Braziliaanse klanken laat horen. De helft van de mensen loopt mee, de andere helft staat te kijken. Akelig warm nu, maar mensen staan met waterspuiten in de tuin om de dansende menigte af te koelen. (Lijkt de triathlon wel).Als ze het erg warm krijgen dan duiken ze voor een verkoelende duik in de oceaan. De waarschuwingsborden; ‘hier niet zwemmen, haaien!!’ negeren ze nu eventjes. Het inwendige wordt ook verzorgd, talloze bierstalletjes en bbq kraampjes zorgen ervoor dat niemand tekort komt.

Opvallend veel jongens gaan verkleed als een ‘dragqueen’. Wat ze ermee hebben weet ik ook niet. In de avond ging het feest vrolijk verder. Verschillende dansstijlen en iedereen wiegt met de heupjes, dan sta je toch wel een beetje in je hemd, als je als specialiteit de Keunedarpse polonaise hebt. Vond het leuk om een beetje alleen rond te dwalen. Zodoende een heleboel mensen ontmoet, maar meestal duurt het gesprek niet al te lang aangezien er hier niet veel mensen Engels spreken. Wanneer ze de taal wel machtig zijn, is het vaak een geanimeerd gesprek. Door een jongen werd ik meegenomen naar een straat die bekend stond om zijn vele homo’s en bisexuelen. Was grappig om te zien. Volgens mij zijn er hier in Brazilië meer bisexueel dan heterosexueel. De straten waren echt kompleet vol met mensen. Verrassend was het dat een groepje mensen nog ruimte kon creëren om de ´Caperioa´ dans op te voeren, dit is een dans waar ze al dansend een schijngevecht houden, dit zonder elkaar te raken. Het publiek stond er vlak bovenop. Een danser deed een salto en daarbij zwaaide hij zijn been over de ‘tegenstander’ om deze uit balans te brengen. Zijn been kwam iets te ver en raakte een toeschouwer. Toeschouwer boos en wilde vechten, maar hij werd al snel door de rest van het publiek weggedrukt.

Als Rio een beetje lijkt op dit spektakel dan ben ik wel tevreden!! Ook al hoorde ik wel dat hier hier een echt straatfeest is en dat in Rio alles feesten besloten zijn in clubs, we zullen zien.

Het lijkt alweer een tijdje geleden dat we op de boot zaten om de Amazone te doorkruisen. Dit keer maar vier nachtjes, vond het nu een makkie. Misschien kwam dat wel omdat ik wist wat ik moest verwachten. Sommige hadden het niet meer. Het begon nogal grappig; nadat we met veel moeite en met hangen wurgen aan boord konden komen, voer het schip al uit. De kapitein wilde ons inschrijven en wilde zoals van te voren ook gezegd de paspoorten inzien. Sommige panikeerden en weigerden om deze af te geven. Begon dus lekker. Terwijl de gegevens werden opgeschreven waren Brazilianen al bezig hun hangmat boven het inschrijfbureau op te hangen, ha, ha.

Het was een behoorlijke krappe bedoening, toen er bij een tussenstop er nog mee mensen aan boord kwamen en er nog meer hangmatten tussen de onze werden gehangen had één meisje het niet meer. Ze begon te schelden en nadat de stoïcijnse meneer lekker in zijn hangmatje lag begon ze hem te schoppen. Kapitein erbij en hij wilde haar hangmat kapot knippen, Wij hielden ons maar lekker afzijdig aangezien zij toch overal een probleem van maakt.

Sommige hadden het geluk om in cabine te mogen slapen. Maar één meisje (waarom zijn het toch altijd dezelfde?? Zucht), vond dat de airco niet goed werkte, dus gooide ze de deur open. Ook al realiseerde ze zich wel dat alle airco’s van de cabines aan elkaar gekoppeld waren en dus door actie alle cabines als een warme oven begon gloeien. Kapitein op het laatst erbij, maar ook hij kon het doorgedraaide meisje niet overreden, daarna kwam er nog een commissaris van de politie erbij. Ze konden lullen wat ze wilden, maar ze krijste maar door dat ze de deur niet dicht zou doen. Niet echt leuk voor ons natuurlijk aangezien ze ons allemaal als ‘Gringo’s’ zien.
Het eten was simpel op de boot. Brazilianen kwamen met borden terug met daarop bijna zoveel voedsel als de grootte van de Mount Everest, weerhield ze er niet van om rustig voor de tweede keer aan te schuiven terwijl wij nog niets hadden gehad.

Gelukkig kon ik het simpele eten aanvullen tijdens een paar tussenstops, zo had ik het geluk om aan land veel ‘meatsticks’ en een heerlijke vette hamburger te kopen. De laatste dag kwamen er weer lokale vissers langszij. Ze gooien een haak om de tractor banden die aan de zijkant van de boot hangen en laten zich voor een lange tijd meetrekken. Ze verkopen ‘palmhearts’ (binnenste van een palmboom, volgens kenners een delicatesse). Wij kochten een veel te grote zak garnalen. Gekookt in zout water, heerlijk.

Het landschap veranderde weinig, water, water en nog eens water. De laatste dag zat er gelukkig weer een beetje leven in de brouwerij. Veel huisjes op hoge palen, dit om droog te zitten wanneer het hoge water op komt zetten tijdens het regenseizoen. Kinderen vermaken zich door met hun kano uit te varen en zich uit te leven in de ontstaande golven. Niets geen reddingsvestjes of armbandjes, deze kinderen zijn pure waterratten. De echte kleintjes worden door oma of moeder naar het midden gevaren om voor de eerste keer te genieten van de golfslag. Hoe arm ze ook zijn, bij elk simpel huisje staat een satelliet schotel om de vele kanalen te ontvangen. Elektriciteit krijgen ze een paar uur per dag door een generator.

Iedereen was blij om na vier nachten op de boot eindelijk weer aan land te mogen gaan. Dat meisje die ruzie aan het maken was, mocht nog even blijven; een paar Brazillianen waren bij binnenkomst naar de politie gegaan om melding te maken van discriminatie. Ze kneep hem behoorlijk, maar gelukkig voor haar mocht ze na zalvende woorden van Natalie de werf verlaten. Één voordeel is dat ze nu een stuk rustiger is geworden, ha, ha.

In Canoa Quebrada zaten we vier dagen in een super hotel aan het strand. De dagen gevuld met zwemmen, bbq’s, en heerlijke vis eten op het strand. Het is nu hoogseizoen en het was daar bezaaid met Brazilianen die daar kwamen om een goede tijd te beleven. Soms moesten we even schuilen voor een buitje, maar met een temperatuur net onder de dertig graden klaag ik niet.

Daarna naar het warme en broeierige Praia Pipa, wederom aan het strand. Met het zwemmen had ik een beetje pech omdat ik op een rots zwom, resultaat een dikke bult en schaafwond op mijn heup. Het zwemmen maar gelaten voor wat het was en een ‘surfboard’ gehuurd. Een Australische jongen die goed kon surfen legde mij de beginselen uit en proberen maar. Na twee pogingen stond ik al. Was erg grappig. Mijn grote board snel ingeruild voor een kleinere. Dat ging ook, overmoedig dacht ik dat ik al aan het grote werk toe was. Peddelend naar de grote golven, maar daar bleek ik inderdaad nog maar een amateur; werd bijna gelanceerd en bedolven onder een massa van water. Daarna maar wijselijk in het kalme gedeelte gebleven en de het echtewerk maar aan de ‘dudes’ over gelaten. Vond het surfen super, natuurlijk niet te vergissen met snowboarden, want dat blijft waardeloos!!

Hoorde dat Bask vader is geworden want zijn vrouw heeft een dochter heeft gekregen, van harte gefeliciteerd. Kan ze al voetballen?

Helaas was ik er niet bij in Oldenzaal, vandaag vergoede een heleboel. Maar ik hoop dat het daar top was. Hopelijk waren de pakjes top en had Sjakie zijn mutsje op.

Groetjes van Maverick on duty in Brasil