Vallend water.

Hallo mensen,

Nu middenin een siësta, dus ik dacht laat ik dan maar snel een stukje schrijven aangezien ik nog steeds achterloop.

Venezuela bevalt me wederom weer goed. We hadden veel verhalen gehoord dat de mensen hier erg onvriendelijk zouden zijn, tot zover verre van dat.

Chavez heeft hier nog steeds de macht en hij wil zelfs nog langer aan de macht blijven. Hij heeft daarom een referendum aangevraagd om na zijn tweede termijn aan te mogen blijven. Hier en daar zijn dus al demonstraties zowel tegen als voor hem op straat begonnen. Natuurlijk gebruiken ze zoals in Nederland posters om hun mening te verkondigen. Nog populairder is het om met graffiti de stad in te gaan en alles maar vol te spuiten. De tekst; ‘si + si = si’ is zeer populair. Het stadsbeeld wordt er op deze manier niet fraaier op.

In Cuidad Bolivar in een vliegtuigje (20 passagiers) gestapt om richting Canaima te vliegen. Dit is één van de grootste parken van de wereld en het is merendeel savanne met palmbomen erop en vele tafelbergen waarvan menig waterval naar beneden klettert. Bij aankomst werden we opgewacht door onze gids, dat dit geen topper was, was me meteen al wel duidelijk. Het was een beetje onduidelijk wat we allemaal gingen doen.

Er lag een kano voor ons klaar die ons naar de ‘Angel falls’ zou brengen. De kano wordt gemaakt door een boomstam (zeer groot) uit te hollen. Dit doen ze in de jungle zodat het gewicht dat ze moeten sjouwen minder wordt en mocht het uithollen mis gaan dan zouden ze het gesleep voor niets hebben gedaan. Deze kano’s zijn super sterk en dat moet ook wel want tijdens de lange tocht werden genoeg rotsen geraakt. De tocht duurde zo’n vier uurtjes, onderweg konden we genieten van de mooie tafelbergen en het vele groen. Wederom geen dieren.
De ‘indigenous’ (lokale bewoners) hebben het meeste wel geschoten of gestroopt.

Het had de laatste maanden veel geregend zodat de waterval behoorlijk breed was. Deze waterval is de hoogste van de wereld en het water valt 981 meter naar beneden!! Een dik uurtje lopen naar het uitzichtpunt. Daarvan kon ik nog het meest genieten. Zo veel groen en ondanks dit één van de meest populaire bezienswaardigheden van Venezuela is, is het nog onbedorven en ziet alles er nog gaaf uit.

Er viel zoveel water naar beneden dat we helaas niet onder de waterval konden zwemmen. Doordat er zoveel water naar beneden klatert, waait het nabij de waterval erg hard. Een apart gezicht. Om foto’s te maken was het helaas niet zo’n geschikt moment; de zon achter de waterval en bewolkt.

Net voordat het donker werd bereikten we onze kano weer. Tegenwoordig zijn er kampen gebouwd dichtbij de waterval zodat je niet meer een heel eind terug hoeft te varen. Het kamp was netjes; schone toiletten en douches en de generator was gelukkig redelijk netjes weggewerkt zodat we niet naar dat gebrul hoefden te luisteren.

Het eten was al in de maak, joekels van kippen waren gespiest en werden boven een vuur geroosterd. Om een uurtje of tien ging de generator uit, kwamen de kaarsjes voor de dag en we konden weer genieten van de mooie geluiden in ons hangmatje.

In de ochtend vroeg eruit om nog één keer de waterval te zien en dit keer met het mooie ochtendlicht, dit was super en het was ook nog eens onbewolkt. Jammer dat we de wandeling niet in de ochtend deden.

Weer vier uurtjes in de kano terug. Zittend op harde bankjes, gelukkig konden we onze reddingsvesten als kussen gebruiken. Onze gids verzocht ons nog wel een paar keer om deze te dragen, maar hij deed het zelf ook niet dus waarom zouden wij het wel doen? Ik nam hem toch al niet meer serieus.

Een lunch in het kamp en snel gaan zwemmen in het meertje met een mooi strandje ervoor. Daar liggend keek je uit op een mooie waterval. De anderen uit de groep lagen in bedje te slapen.
Na de zwempartij werden we met een kano naar de overkant gebracht, daar liepen we naar een andere waterval waar je achter het vallende water kon lopen om zo de overkant te bereiken. Zoals ik al vertelde was er veel water gevallen zodat ook deze waterval veel water uitstortte. Helaas begon het aan de andere kant een beetje te miezeren zodat de mooie foto’s wederom achterwege bleven. Aan de andere kant aangekomen kreeg je een overweldigend uitzicht voorgeschoteld; groene savanne, palmbomen en op de achtergrond de tafelbergen. Deze setting is ook gebruikt voor Steven Spielberg’s film ‘Jurassic Park’. En het lijkt er sprekend op. Misschien vond ik dit nog wel mooier dan de ‘Angel Falls’.

De volgende dag vroeg eruit om de zonsopkomst over het meer te zien, deze was redelijk mooi, wat ik leuker vond om te zien was dat alle bewoners van het dorpje in alle vroegte naar het meertje te komen om daar te wassen. Daarna was het alweer tijd om naar huis toe te vliegen, veel turbulentie, zodat ik net zoals de savanne behoorlijk groen zag. Onze piloot was het allemaal wel gewend en was meer bezig met het eten van nootjes en uit zijn neus peuteren.

Meteen bij thuiskomst boodschappen gedaan. Met de economie gaat het hier niet zo goed en er is hier een behoorlijke zwarte markt ontstaan voor het geld. Voor een dollar krijg je bij de bank ongeveer 2150 Bolivars, maar als je diezelfde dollar op straat wisselt dan levert die nu al 5500 Bolivars op. De boodschappen worden zo dus wel lekker goedkoop. Wel lullig voor de mensen hier natuurlijk. De excursies moeten we helaas wel in dollars betalen zodat dat voordeeltje dan niet opgaat.

De mensen zijn desperaat om aan dollars te komen en ook om hun geld van de bank te halen vanwege de inflatie. Chavez heeft een maximum bedrag bepaald dat ze per dag op mogen halen, gevolg is enorme lange rijen voor de bank. Twee uur voor openingstijd staan ze er al.

Venezuela staat bekend vanwege zijn olie en dat is me nu ook wel weer duidelijk; een litertje diesel is ongeveer zeven eurocent, als je tankt dan schudden ze echt letterlijk de slang uit en de olie laten ze op straat weglopen. Aan de grens controleert het leger behoorlijk fel om te zorgen dat niemand extra olie in vaten/ jerrycans tankt om zo het smokkelen tegen te gaan.

Tijdens elke reisdag worden we wel een paar keer tot stoppen gedwongen door de militairen, meestal willen ze gewoon weten waarom dat grote gele monster door hun land scheurt, na de normale paspoort controles kunnen we onze weg weer vervolgen.

Al met al bevalt Venezuela dus prima, nog een paar dagen en dan is dit gedeelte van de trip ook alweer voorbij en gaan onze busgenoten ons verlaten.

Ik ga er weer vandoor.

De hartelijke herfstgroeten,

Wilfred of the Plums

Ps. de video’s die nu geplaatst zijn horen eigenlijk bij het vorige bericht. De video’s die bij dit verhaal horen komen t.z.t.