Jungle

Hallo allemaal,

Nu in Banos, mooi plaatsje zo’n zes uur rijden van Quito. Hier kun je van alles doen; mountainbiken, paardrijden, wild water rafting en canyoning.

Nu lig ik een overweldigend bed met een fantastisch uitzicht op de bergen en hier vlakbij klettert een waterval naar benee, niet dat ik zo graag wil liggen, maar ik ben weer eens de zwakste schakel; heb in de jungle volgens mij weer te weinig gedronken en mag nu op de blaren zitten. Dus een mountainbike huren en vanavond de salsa les gaat helaas aan mij voorbij. Maar misschien is het voor de mede salsa'ers beter dat ik er niet bij ben.Haha

Banos heeft een beetje de sfeer van een Oostenrijks skidorpje, veel winkeltjes en het straatbeeld vult zich met mannen met stoere brillen, sikje, zakdoek om de kop en een zo’n coole mogelijke look om de ’gevaarlijke’ activiteiten aan te prijzen. Wat wel erg leuk is dat ze hier snoep in het winkeltje zelf maken; als een soort pizzabakker kneden ze hun snoepdeeg en slaan het om een paal waarna ze allerlei verschillende vormen ervan draaien, het resultaat is een snoepstaaf.

Het is trouwens gelukt om een paar foto’s te plaatsen, nu nog een beetje in willekeurige volgorde, maar daar wordt de volgende keer aan gewerkt.
De foto’s zijn van de dagen van het strand in Tayrona National park, de wandeling naar Ciudad Peridad en de amazone

Hiervoor drie dagen in het begin van de amazone gezeten. Om nog verder de amazone in te gaan kost veel meer tijd en geld, dit misschien een volgende keer, maar waar we nu zaten was al diep genoeg om de sfeer van de jungle te proeven. We werden opgehaald in een uitgehakte boom dat nu een kano was geworden (net als de boot van Anna). Uurtje brommen en we werden gedropt in ‘Anaconda lodge’, niet dat ze daar te zien waren. Wel hadden ze een paar andere slangen die ze tijdens het opruimen van het kamp gevonden hadden, waaronder een behoorlijke wurgslang. De lodge wordt gerund door een man uit Ecuador (Adonis is zijn naam) die door missionarissen naar Amerika is meegenomen. Dat hij daar veel heeft geleerd heeft en nu zijn naam eer aan doet, dat is was wel duidelijk, want hij heeft nu een beeldschone vrouw van achttien jaar jonger! Beide trouwens super aardig.

Meteen in middag werden we rondgeleid in een dierenopvangcentrum daar vlakbij. Hier worden allerlei dieren ondergebracht die ze afpakken van stropers of van mensen die ze eerst als huisdier hebben gehad. Van lawaaierige papagaaien tot ocelots, van toekans tot kaaimannen alles hadden ze daar. Ook de veel loslopende brutale woolly en kapucine apen waren erg lachen. Het kamp wordt gerund door een echtpaar uit Zwitserland en Nederland geassisteerd door vele vrijwilligers. Lijkt me ook wel leuk om daar te helpen, alleen de vrijwilligers mogen geen insect repellent gebruiken omdat bepaalde dieren daar niet tegen kunnen, zij zaten dus ook van top tot teen onder de bulten.

’s Avonds stond er een wandeling op het programma. Onze gids vertelde ons dat we niets aan mochten raken, we maakten er meteen grapjes over, maar de eerste beste dode tak die over het pad hing en waaraan al een gecko stokstijf op zat begrepen we de boodschap. Na een paar minuten viel het me op dat iedereen rubberen laarzen droeg, was mij dus tijdens de briefing even ontgaan dat laarzen een must was. Dat bleek later ook wel toen we van alles over de grond zagen kruipen. Was een mooi gezicht; mieren bijna zo lang als een lucifer, het schijnt als die je bijten je een koorts krijgt gedurende vierentwintig uur. Tarantula’s, vrijende wandelende takken, vlinders die een uv-licht terug kaatsen als je er met een zaklantaarn erop schijnt. Vele sprinkhanen en varianten erop. Leuk om te ervaren dat er zoveel rondkruipt zonder dat je er erg in hebt. Gelukkig was onze slaapkamer omgeven door muskietengaas, toch liep er hier en daar nog wel een kakkerlak in ons huisje rond, dus ergens moest toch nog een gaatje zitten.

De bar daar maar gelaten voor wat het was, met een boek op de veranda luisteren naar de ongelooflijke en soms oorverdovende jungle geluiden vond ik interessanter. Werd nog bezocht door mannelijke vuurvliegjes die niet zoals de vrouwtjes af en toe een lichtje uitscheiden, nee deze scheiden een oranjeachtige licht uit dat vele malen feller is en m de vrouwtjes te imponeren gaan ze met een gigantische snelheid door de lucht, ze lijken net als Ufo’s tenminste als deze mogen bestaan. Ik vond dat zeer bijzonder.

Dag twee begonnen we met een wandeling door de jungle, onze gids wist veel te vertellen wat je allemaal kon doen en ook vooral wat je juist niet moest doen. Zo liet hij zien hoe je een schuilplaats kon bouwen uit reuze bladeren, noodkreten kon luiden m.b.v. rammen op die reuze bomen. Ik liep natuurlijk weer achteraan en het werd stiller en stiller, was ik de groep kwijt, geen pretje in de jungle, maar gelukkig kwam ik na een tijdje de andere groep weer tegen en zij wezen me de juiste weg. Ondertussen had de groep al een hapje genomen uit een termietenheuvel, dit moet ik dus maar een andere keer doen. Nog wel tarzan uitgehangen door een reuze swing te maken met een liaan.
De groep is erg jong en ook grappig om te zien dat sommige meiden helemaal niets zijn gewend; eentje is zelfs bang als er een vlinder op haar landt, tijdens het teruglopen moesten we een uurtje door een riviertje waden, op een gegeven moment lag er een joekel van een dode slang in het water die meiden schrikken, gillen en zo hard ze konden door het water waden. Leuk gezicht. Hij stonk trouwens wel.

Bij de kano was de lunch alweer gereed, zwemmen in de rivier en jumpen vanaf een hoge boom het water in, dat was gaaf.
Op de terugweg gingen we nog naar een museum waar vooral te zien was hoe de lokale mensen de dieren vangen met zelfgemaakte vallen. Vooral een soort springplank waar de vissen over heen zwemmen en als ze dan in de lucht zweven je ze dan met een knuppel knock-out moet slaan, sprak tot de verbeelding. De laatste val die ze hadden gemaakt was voor de luie jager; beetje eten, touwtje op scherp verbonden aan een geweer, diertje eet en boem!!

Dag drie gingen we naar een dorp en ze lieten ons zien hoe ze bier brouwden en cassave maakten, het laatste smaakte zeer goed, terwijl onze gids de hele kom bier leegslurpte.

Nog naar een vlinder’fabriek’ geweest, maar ze zeiden dat ze de vlinders hielden omdat sommige bijna waren uitgestorven, maar aangezien ze geen enkele vlinder in het wild vrij lieten vond ik het nogal dubieus, heb het een paar keer gevraagd, maar kreeg niet echt een goed antwoord.

De terugweg met een raft gemaakt van balsa hout terug dobberen richting de lodge. Tussendoor zwemmen en zonnebaden, niets mis mee.

’s Avonds kwam de ‘witch doctor’ de lokale ‘Shaman’ ons zuiveren van al ons kwaad in ons. Een kring om een gigantisch kampvuur waarin ook nog eens vuurwerk zat verstopt. Een paar van ons mochten dit ritueel ondergaan, tijdens het zuiveren zingt en fluit hij dat het een must is, al wuivend met een paar dorre bladeren jaagt hij de geesten weg, tussendoor dringt hij een drankje dat zo sterk is dat hij alleen het kan drinken. Dat hij maar vijf mensen per avond kon zuiveren kon natuurlijk ook liggen omdat hij te dikke voor woorden zou worden. Al met al een mooi ritueel om te zien. Iedereen keek en luisterde aandachtig, wij hadden het zoontje van Adonis bij ons zitten en voor hem was het zo gewoon dat hij vrolijk door het gezang van de Shaman liep te kwaken.

Zo meteen naar het dorpje om proberen er nog een steak in te drukken, de kip van vanmiddag ging er niet al te gemakkelijk in. Net maar weer een filmpje gekeken op de laptop, in Quito al bijna honderd titels gekocht voor weinig. Moet wel zeggen dat de kwaliteit niet echt super is.

Net trouwens terug uit het dorp en gegeten op een lokale markt, ze hebben daar dagmenu’s voor weinig, meestal is dat een soep een hoofdgerecht en een drankje. Kost niet veel en de atmosfeer is geweldig.

Heb gelezen dat er weer volop gevoetbald wordt, helaas ben ik er niet bij. Wij hebben ook een bal gekocht, maar die is door de verkoper opgeblazen tot proportie steen, dus die laat ik nog even liggen.

Hoorde verschillende verhalen over de kermis, maar met een afgesloten Dorpsstraat moet het toch mooi zijn?

Heb helaas het eiland met vrouwen nog niet gezien en laat Cotopaxi ook maar links liggen, te hoog voor mij.

Allemaal veel plezier met hopelijk nu beter weer in het vooruitzicht.

Groeten aan allen!!!!

Wilfred