Urine en diefstal

Alaaf!!!!

Nu is het carnaval alweer voorbij. Zeer raar om dit in Rio de Janeiro te vieren. Deze stad is toch wel het carnavalsmekka van de wereld. Heb me prima vermaakt met als echt hoogtepunt de optocht in het Sambadrome.

Donderdag waren we er al, ’s avonds mijn broer van het vliegveld gehaald. Ik had vergeten om zijn vliegnummer op te schrijven, dus dat was nog wel even lastig om hem te vinden. De eerste nacht hebben we het carnaval vieren nog maar even gelaten.

We vielen met de neus in de boter want het zonnetje scheen in de ochtend heerlijk fel. Het was zoals we later hoorden de laatste week nog geen dag droog geweest.

De eerste twee dagen op het strand Copacabana doorgebracht. Mark was begon op een kreeft te lijken. De golven waren spectaculair hoog. Het bordje; ‘verboden te zwemmen’ maar genegeerd en gelachen in de woeste golven.

Overal in de stad zijn verschillende party’s aan de gang. Het kan maar zo zijn dat als je ergens aan het lopen bent en je ineens middenin een feestje staat. Soms zijn het lopende parades en soms zijn het pleinen of straten waar feest wordt gevierd. De kunst is wel om te weten waar het precies gebeurd en dat valt nog niet mee. Soms is het op straat zo druk dat je gewoon vast staat en eigenlijk geen kant op kunt. Komt ook een beetje door de zoveel standjes waar je de koele drankjes kunt kopen en de vele meatsticks etc. Eet- en drinkstandjes genoeg, was dit ook maar zo voor de toiletten. Die hebben ze dus niet, het gevolg hiervan is dat echt iedereen waar dan ook op straat loopt te zeiken en het dus overal een oude pieslucht hangt. Tijdens één avond begon het te stortregenen en het riool raakte overstroomt. Drollen overal. Op zich geen probleem maar om weer in het hotel te komen, moest je er wel door. Hotel was dus een zooitje. De volgende dag was het water weg, maar de drollen lagen nog overal. Welkom in Rio…..

Maakt niet oud hoe oud je bent, iedereen viert op zijn eigen manier zijn feestje. Je hebt hier zelf oude ‘dansqueens’ die in straatparades nog steeds uitbundig worden toegejuicht.

Zaterdag naar een voetbalwedstrijd in het Maracana stadion (de naam is ontleend aan…….). Vasco tegen Botafogo, de thuisploeg verspeelde met 2-3. De aanhang was hier niet zo blij mee en liet dat ook merken. Traangas was hun deel.

Helaas was het stadion niet uitverkocht (38 duizend), maar ondanks dat was er een goede voetbalsfeer. Een deel van onze groep had zich een beetje laten schminken in de kleuren van de thuisploeg, kwamen ze in het verkeerde vak te zitten. De stewards moesten driftig aan de slag om de verf van de gezichtjes te wassen om zo te voorkomen dat hun ogen niet blauw werden. Heb twee goals gemist en een rode kaart, maar de rest wat ik zag, zag er aardig uit. Geen grootse wedstrijd, maar genoeg spektakel. Tegen het einde van de wedstrijd toen Botafogo de puntjes stal werd de thuisaanhang woedend. Politie met lange knuppels en traangas zorgden ervoor dat de orde werd gehandhaafd. Het grote spektakel moest nog komen; met de metro naar huis, hoorden we ineens geschreeuw, ligt er een meisje te huilen op de grond, jongens al schreeuwend eromheen. Politie erbij en gaan naar een groepje die al in de ingang van de metro staan. Ineens begint een agent met de een knuppel te slaan en er komen meer agenten bij, de jongens slaan een beetje terug maar hebben natuurlijk weinig kans. Dan probeert de politie er een paar jongens uit te trekken. Dat lukt nog niet erg. Dan hebben ze er toch nog eentje te pakken en sleuren hem eruit. Trekt hij ineens een pistool. De politie weet niet goed wat te doen en ze dreigen met slaan, terwijl wel tien mensen hem vasthouden. Aan het eind krijgen ze het toch voor elkaar om hem te overmeesteren. Toen het pistool werd getrokken, stoven de omstanders weg, bang voor een verdwaalde kogel. Politie nu behoorlijk opgefokt en sleuren die anderen nu ook uit de metro, de meesten worden zeer hardhandig in de boeien geslagen. Één jongen lag in de houdgreep met twee man op hem, het leek in het begin nog wel rustig te gaan, maar hij zei schijnbaar iets verkeerd, ze trekken hem overeind en de politieagent trekt een pistool en zet hem op het hoofd van de arrestant. Dan komen er wel weer zo’n tien politiemensen bij en beginnen toch op hem in te rammen. Het gaat maar door en de politie stopt maar niet met slaan, de agent met pistool heeft er genoeg van deze wanorde en vuurt een kogel af, dit doet hij gelukkig wel in de lucht. Het heeft het gewenste effect, de mannen stoppen met rammen en de jongen wordt afgevoerd. Ik denk dat hij wel met een paar blauwe plekken en een nier minder de volgende dag is wakker geworden. Tot zover de voetbalwedstrijd.

Het absolute hoogtepunt was zondagavond/nacht met de parade in het Sambadrome, dit stadion (eigenlijk een lange straat omgeven door tribunes) is speciaal gebouwd om de jaarlijkse optocht te houden. Eerst zaten we bovenin de tribune en het kon me eerlijk gezegd nog niet vreselijk boeien want alles was toch wel heel ver weg. Mijn gevoel over de optocht veranderde nadat ik de optocht van dichtbij zag. Ik kon een mannetje omkopen die de wacht moest houden bij de Vipruimte. Vergeleken met de normale prijs van zo’n kaartje stond ik nu dus voor een schijntje vooraan. Ik stond in een ruimte voor mensen met een handicap. Ook veel in een rolstoel, dat was wel handig want zodoende kon ik er mooi overheen kijken.

Keunedarpse optocht is mooi, maar deze optocht sloeg echt alles. Het begint om negen uur ’s avonds en gaat door tot een uurtje of zes. Acht (samba) dansscholen doen mee en met sommige scholen dansen wel meer dan zeven duizend mensen. Elke school heeft iets meer dan een uur om het parcour af te leggen. Het begin van de optocht begint met vuurwerk en dan begint de eerste groep van de dansschool te lopen. Vooraan loopt de regisseur en hij is ontzettend populair. Iedereen wil met hem op de foto en scanderen zijn naam. Elke dansschool heeft haar eigen thema en dus je ziet dat ook steeds terug op wagens of met de loopgroepen.

De wagens zijn grandioos. Alles in het groot en zeer perfect afgewerkt met oog voor het kleinste detail. Op de wagens natuurlijk veel bewegende onderdelen en er wordt altijd wel een act uitgevoerd. Op verschillende plekken op de wagen is plaats gemaakt voor beeldschone dames. Ze zien er uit zoals je van die carnavaldames mag verwachten; veel bloot en veel veren. Maar de echte trekker is de ‘dansqueen’ die elke school heeft. Zij loopt ergens tussenin en alle ogen zijn op haar gericht. Bloedje mooi en erg mooi gekleed. Iedereen gaat uit z’n dak als zij langs paradeert. De loopgroepen zijn ook verdeeld in verschillende groepjes die steeds dezelfde dansje uitvoeren. Niet alleen mooie dames lopen het rondje, nee zelf oude taarten doen nog mee en gaan helemaal uit hun dak. Gedurende iets meer dan een uurtje gaat iedereen uit z’n dak op een nummer dat speciaal voor deze parade is geschreven. Aan het eind komt er nog een klein wagentje langs met daarop de muzikanten die het nummer ten gehore brengen. Dan is het wachten totdat de hele stoet de finish is gepasseerd en dan kan de volgende school beginnen. Naarmate de nacht vorderde kwamen meer mensen uit mijn groep in het Vipgedeelte, sommige hadden ook een omkoopbedragje gegeven, anderen lieten hun vrouwelijke charme werken. Een paar klommen over de hekken, maar zij werden gepakt en werden het stadion uitgegooid.

Aan het einde van de stoet gaven veel deelnemers hun kostuum aan de mensen in het publiek. Tijdens de wandeling naar het hotel liepen de meesten dan ook met een hoed of kompleet kostuum in de hand terug. Fantastische nacht!!

Mark ging nog een nachtje naar een ‘gay and lesbian ball’, De foto’s die ik er van zag waren mooi en soms kon je niet meer zien of het nu een man of een vrouw was. Op safe spelen dus, ha, ha.

Het mooie weer liet ons de laatste dagen een beetje in de steek zodat er geen strandje meer in zat. Nog wel eventjes een uitstapje gemaakt naar ‘Christ the redeemer’ (groot beeldhouwwerk van Jezus). Het was bewolkt maar tussen de wolkjes door, liet hij zich toch nog even zien.

Helaas eindigde Rio voor ons toch minder plezierig. Bij het uitchecken zagen we twee tassen die bij de lift stonden over het hoofd. Toen we er na een kwartiertje achter kwamen dat we ze vergeten waren, waren ze dus al verdwenen. Natalie is al haar werkspullen kwijt en een tas met allerlei gezamenlijke spullen. Wij zijn achter gebleven om toch nog te proberen wat terug te vinden. Dat deden we gelukkig ook. Een gedeelte werd door de schoonmaaksters gevonden in een kamer. Natuurlijk was al het waardevolle al verdwenen. Zeer kloten, maar ja wat kun je doen. Nog wel de video beelden bekeken, maar net op die verdieping waren geen beelden te zien. Dus we vermoeden eigenlijk wel dat iemand van het hotel dat heeft gedaan.

We moesten dus met het openbaar vervoer verder, nu weet ik weer waarom ik deze manier van transport nooit zo leuk vind. We hadden vier uur vertraging. Eindelijk in de bus en we wisten het wel, maar we hadden in de ochtend geen tijd om extra kleding mee te nemen; airconditioning. Dat ding stellen ze zo koud af dat je een deken nodig hebt, maar die hadden we natuurlijk niet. ’s Avonds laat aangekomen en met moeite een (te dure) kamer kunnen vinden, moesten we ook nog eens extra betalen voor de airco, terwijl ik nog steeds stond te bibberen. Was dus niet echt een leuke dag.

Ook al eindigde die slecht, had Rio zeker niet willen missen!

Hoop dat het in Keunedarp gezellig was, hier was het in ieder geval;

‘’Bah, wat lekker’’

Groeten Prins Free Willie 1 en broer Mark