Dikke lip heb je zo!!

Hallo allemaal,

hier dan het laatste berichtje dat ik schrijf in het niet donker maar juist zonnig Afrika.

Er zijn weer een paar mooie momenten geweest maar ook een mindere,daarover zo meer.

Nadat we dus gevist hadden voelde onze reisleider dat er toch wel een beetje onvrede in de groep heerste over zijn vage geld beleid. De meesten uit de groep slikten zijn verzoenende woorden en alles was weer redelijk goed. Wilfred vond het nog steeds zeer dubieus, maar het zal wel.

Vetrek uit Mosuma; aangezien we altijd met de plastic ramen omhoog gevouwen rijden. Beter uitzicht, wel een beetje wind in je gezicht maar dat went wel. In de slaapzak in de bus is al redelijk normaal. 1 nadeel is dat je soms eventjes opzij moet springen voor en inkomende tak. Meestal wordt er op tijd geschreeuwd en dan komt er een takje of soms een heel bos naar binnen. Net die ene keer dat er niet geschreeuwd werd en Mark rustig bezig was zijn vriendin te sms-en kwam er onverwachts een enorme boomstronk de bus binnen gezwiept. Resultaat een enorme bloedbad en een gat in zijn lip. Naar de dokter maar die wilde niet hechten, dus doorverwezen naar de een staats ziekenhuis. Daar werden we naar de tandarts gebracht die schijnbaar ook kon hechten. Gelukkig hebben we een jongen uit de groep die in Nederland dierendokter is, hij ging mee om een beetje te kijken of alles wel een beetje schoon was. Gelukkig hoefden we de meegebrachte naalden niet te gebruiken want het was allemaal redelijk (Afrikaans) steriel. Een knakker een paar duiten meegegeven om hechtdraad te halen. Kwam de opperdokter even kijken en hij zag ineens dat er geen twee gaten waren aan de binnen- en aan buitenkant maar dat er een gat door zijn lip heen zat. Hij bewees dat door er een schaar door de lip van Mark te steken. De andere dokter kreeg een kleine uitbrander waarna de opperdokter zelf maar ging opereren. Hechtdraad op, dus het mannetje moest weer nieuwe kopen. Al met al acht hechtingen en een zeer dikke lip. Aangezien ze hier niet voor het mooie gaan zit er behoorlijk dik hechtdraad in. Maar ja het zit in ieder geval weer dicht. Naar de apotheek om pillen te halen. Gewoon zeggen wat je wilt en je krijgt een hele pot mee voor zeer weinig. Mooie pech dus, maar gelukkig is het nu aan de betere hand.

In Serengeti het National geographic gevoel proberen te krijgen. Lang gestrekte vlaktes en lang wuivend gras. Highlight waren de vele leeuwen, een paar van zeer dichtbij bekeken. Helaas geen kill of andere spectaculaire dingen. Veel ontelbaar hoeveelheid gnoes en zebra's.

Op weg naar de Ngorongoro crater, een oude
vulkaan waar vele beesten in de krater leven. Redelijk lange dag door het park, zo kon je goed zien hoe groot het park eigenlijk was. Met een beetje doorscheuren hadden we nog kans om een klein beetje van de de voetbal te zien. Bij de eerste lodge werden we geweigerd want ze hadden niet echt behoefte aan een paar nederlanders in een oude truck. Bij de andere lodge hadden we wel geluk. De tweede helft gezien en als je naar buiten keek, keek je recht de krater in. Mooier kon het eigenlijk niet.

Trouwens het was idd Rooks, dus Mark moet dokken, maar nu denkt hij het terug te verdienen door de topscoorder van dit WK te voorspellen:TONI, we zullen zien.

Dus dan maar geen HDTV volgend jaar??

In de krater zagen we de volgende ochtend een super leeuw op een meter afstand. in de ochtend regende het nog op de rand, maar naar mate we lager kwamen kwamen we steeds meer in het zonnetje. Twee black Rhino's was ook een leuk gezicht.

Mark en Wilfred hebben een dag later nog een ander park bezocht waar ze wel van en afstand een paar leeuwen in een boom zagen klimmen? terwijl Henk en Fennie cultuur gingen opsnuiven in een dorpje waar de oude en nieuwe tradities aan hun werden uitgelegd, zo deed Henk zich te goed aan bananen bier waar iedereen uit dezelfde beker liep te slurpen en gingen ze later ook voor het traditionele eten. Ugali en rare banaantjes. Met de handjes eten hebben ze zich nog niet aan gewaagd. Verrassend viel het eten mee.

Nu nog een nachtje slapen en dan gaan we op voor de lange reisdag naar Nairobie. Dan nog daar een nachtje en dan kunnen we weer vliegen.

Hoop iedereen weeer spoedig te zien om eventjes bij te praten. Heb hier een fantastiche tijd gehad en helaas is het nu alweer ten einde. Wat volgt....
Hier geen huilende kinderen en lachende zwaaiende mensen, dat ga ik zker missen. Zoals nog vele andere dingen

Iedereen bedankt voor het lezen en de reacties op deze site, kon ik mooi een beetje bij blijven en vele gaven me een glimlach op mijn gezicht.

Groetjes van Free Willie en de Puijmpjes